kavgamın özgürlük güvercini

Ben seni çok sevdim,
Adını yücelttim dağ başlarında
Sembolüm oldun çılgınca özgürlüğe koşan yaşamımda.
Seni şanlı kavgamda besledim
Güvercini yaptım özgürlüğün,
Tutsak düştüğümde hep seni andım.
Seni hatırladım düşlerime kelepçe vuruluyken bile
Kavgamın özgürlük güvercini ben seni hiç unutamadım.

Gökyüzü karardığında ben dağ başlarında türküler söyledim
İçerisinde umut ve hasret olan türküler.
Sana yazdığım şiirleri okudum,
Aynı yoldan gittiğim dostlarıma
İsmini haykırdım kayalıklardan.
Kavgamın özgürlük güvercini ben seni çok sevdim.

Ben özgür olmadan yaşayamam,
Kanatlarım kırılır hiç uçamam
Boynuma ilmikler takılıyken darağaçlarında,
Seni aradı gözlerim.
İnanırmısın..?
Adını söyledikten sonra çekildi ipim.